روايه حامينى _ الفصل الثانى والاخير

ابتسم بخب-ث و قال_ابنك بيستغفلنى و بيحسبنى مش عارف هو بيعمل ايه، كل معلومة ليه وصلالى ، (ضحك بصوت عالى)، ده ميعرفش أن دبة النملة بتوصلى...

قر-ب من البنت ديه بم-كر ، الام خدت بنتها فى حض-نها و هى بتع-يط، و البنت بتع-يط بتحاول تدارى جس-م.ها إلى الفستان عليه مقط-وع،بداريه من الديب إلى مستنية فر-يسة واحدة و ينق-ض عليها...

الام بعي-اط_يا بنى سيبنا فى حالنا و انا هخلى أدهم والله يبعد عنك بس بالله عليك يابنى سبنى انا و بنتى فى حالنا، كفايا التلات سنين دول والله كفايا...

ضحك جامد اوى و قال و هو بيبص للبنت بشه.وة

_فى يوم هتبقى بتاعى يا قمر اصبر بس..

البنت جس-مها ارتع-ش و ض-مت امها اكتر و فضلت طتبتب عليها و تهديها..

بأمر_قوموا يلا معايا ، ادعيلى بقا يا ست الكل هخليكى تشوفى ابنك النهاردة...

الام بصتله بر-عب و فضلت تعي-ط على الحظ و القدر إلى وقعهم فى إيدين الشي.طان بدر ده...

كان أدهم حاض-ن ماهيتاب و هى مستخبية فى حض-نه و مش راضية توريله وشها، ضحك جامد ، وهى بصتله المرادى و قالت _بالله يا أدهم قولى انت قولت ايه قبل ما...

أدهم بخ-بث_قبل ما ايه هااا كملى...

برقت و وشها أحمر، و خب-ت وشها تانى فى حض-نه و هو ضحك، ضر.بته على كتفه و قالت بغيظ_يا بارد متضحكش، يا أدهم قولى بقا انت قولت ايه...

ابتسم و بص فى عنيها السود إلى بيعشقهم، و مس-ك دقنها رقيقة و قال_بحبك يا ماهيتاب، بحبك و انتى لسة بضفاير..

دمعت و قالت_بجد..

ابتسم و قال بتقليد صوتها_بجد.

ضر.بته على كتفه و هى لسة بدمع، و هو ضحك، بصلها بخب-ث

_ايه يا جميل ده شكلك واقع انت كمان مش انا بس..

بتوتر

_ا.ايه إلى انت بتقوله ده لا طبعا ، انا انا انا بس معجبة بيك...

قالت الأخيرة بسرعة و خبت وشها تانى فى حض-نه و هو ضحك عالى اوى، كان لسة هيرد عليها، لكن قاطعة صوت التلفون و كان حسام، اتعدل فيه قعدته و رد...

بجدية_الو يا حسام..

_أدهم أجهز بسرعة بدر فى بضاعة هيسلمها فى****، و فى حاجة كمان احنا مش متأكدين منها بس بسرعة يلا و هتلاقى المقدم أحمد هيستناك فى مكانا الى انت عارفه، و معاه القوة إلى هته-جم بيها..