رواية تغيرت لأجلها بقلم آيه عزازي مشوقه جدا
رحيم بصدم#مه:إياد!
إياد:ايه يا مان مش هتقولى اتفضل.
رحيم:عايز ايه؟
إياد وهو بيبص فى أركان البيت:سمعت انك معاك بنت.
رحيم:وده يخصك فى ايه؟
إياد:ما انا لازم اجربها زيك يامان هههه.
رحيم مسكه من هدومه واتكلم بغ.ضب..
رحيم: بقولك ايه دى بالذات اياك تفكر فيها.
إياد:اووه يامان هي دى أخلاقك.
رحيم:هات من الآخر عايز ايه؟
إياد:إذا كان كده ماشي.
رحيم:انجز.
إياد بجديه:صفقة الأس.لحة تبقي ليا.
رحيم بحيره:سبني افكر.
إياد بمكر:اسبوع كفايه.
رحيم:امشي من هنا.
إياد:سلام يا مان.
همس فى ودانه قبل ما يمشي…
إياد بخبث:لو عايز الحلوة تعيش فكر فى ال قولته.
ضحك بصوت عالى ومشي….
رحيم دخل لسرمد دور عليها فى الأوضه لقيها مستخبيه ورا الباب وماسكه زهرية ورد….
رحيم بضحك:هههه بتعملى ايه؟!
سرمد بإسترياح:اوف انا قولت أعدا-ئك كتير فلو حد قت.لك ودخل عشان يقټلني ام.وته.
رحيم: ماتخفيش محدش هيقدر يق-ربلك طول ماانا جمبك.
خرج رحيم….. فتحت سرمد مذكراتها وكتبت:
“شعور الآمان مش هتحس بيه إلا جمب حد بيحبك،وانا شكلى حبيتك.”
خرجت لرحيم…
سرمد:بتفكر فى ايه؟
حركت ايديها قدام وشه…
سرمد:أنت يا عم.. رحيم:امم
سرمد:سرحان فى ايه؟
رحيم:مش سرحان ولا حاجة.
سرمد:يا راجل طب عيني فى عينك كده.
رحيم: سرمد.،مش عايزه تروحى لأهلك.
سرمد ببراءه:واسيبك.
رحيم:أنا بفكر ارجعك ليهم.
سرمد:يعني مش عايزنى معاك،عادى وانا كمان مش عيزاك.
رحيم بضحك: سرمد.
سرمد:عايز ايه.
رحيم:انتي زعلتي؟
سرمد:وانت مالك.
رحيم بضحك:طب قومي حضري الغدا.
سرمد:مش بعرف اعمل آكل.
رحيم:سرمد.
سرمد:يوووه
دخلت المطبخ….
.سرمد:اه ياقشطه بالزبادي ده انتي جامده مو.ت.
رحيم قر-ب منها وح-ضنها من ورا…
رحيم بضحك:قشطه بالزبادي،ايه الق.رف ده.
سرمد:خض-تني.
رحيم:انا آسف يا سرمدي.
سرمد:علي فكره عي-ب كده.
لفها ليه…..
رحيم:كبرتي وعرفتي العيب.
سرمد: أنا كبيرة من زمان.
رحيم: طبعاً يا حبيبى.
سرمد:لأ بقى انا مش كبيرة أنا صغيرة.
