أنا أتجوزت ع.رفى من ورا اهلى ويوم الصباحية لقيته بيقولى : قومى لمى هدومك وأمشى ، مش عايز اشوف وشك هنا تانى
رد قالى: هو اللى بيكره حد بيتبرعله بدمه وينقذله حياته.
اخدت نفس وقولت بتوتر: دة عمل انسانى مش اكتر
لقيته ضحك وقربنى منه اكتر وقالى ببصه جريئة منه: هتجننينى.
لقتنى ببتسم وبقوله: اكتر من كدة.
حاوطنى اكتر بأيده كأنه حضنى وبعد شويه الرقصة خلصت وقعدنا ،،وبصراحة كانت الخطوبة تجنن واخر الليل روحنا على البيت ،،دخلت على الاوضه ولميت هدومنا زى ماأسر قالى وبعدين دخل اخد الشنطة ونزلنا نودعهم عشان نمشى وقتها الحج سيد قال: مستعجلين ليه ماالصباح رباح
رد أسر: معلش ياحج احنا عقبال مانوصل هنبقا بقينا العصر.
ردت سعاد: طب وزينه اللى هتزعل لما تصحى ومش هتلاقيكو دى.
رديت بأستغراب: هو احنا مش هناخد زينه معانا!؟
رد أسر عليا: لا …..وبعدين بص لسعاد وقالها: ولما زينه تصحى هكلمها متقلقيش.
سمعت خالد بيقول: ايوة ياعم الله يسهلك بشهر العثل بتاعك.
رد أسر بهزار: ماانت لسة خاطب من شوية ولا انت لازم تقر فى كل حاجة .
ضحكو بس انا كنت واقفة مستغربة ،،شهر عسل ايه اللى بيقول عليه دة لحد ماقربت منى سعاد وحضن-تنى بحنية وقالتلى: هتوحشينى يابنتى خلى بالكم من نفسكم.
ابتسمتلها وضم-تها اكتر وسلمنا على الباقى وبعدين مشينا .
واحنا فى الطريق سألته : انت كل مرة بتفاجئنى بحاجة شكل.
رد بأبتسامة: لسة المفاجئات جايا اصبرى على رزقك.
قولتله: طب ممكن اعرف احنا رايحين فين؟
قالى: مش سمعتى جوة.
قولتله: منا مش قادرة اصدق ان احنا رايحين شهر عسل بجد
قالى: ومش مصدقة ليه مش احنا متجوزين ولا انا متهيألى
قولتله بقله حيله: ممكن كفاية تريقة وتعرفنى احنا رايحين فين؟
رد: شرم الشيخ.
استغربت وقولتله: ليه؟
قالى: الضـ،حية الجديدة هناك
قولتله بتوهان: انت بتقول ايه وضـ،حية ايه اللى بتقول عليها .
قالى: مش عايزة تعرفى مين اللى قت.ل ابوكى .
سكتت وقولتله بخنقة: دة على اساس انو مش انت.
قالى: اولا انتى عارفة انو مش انا ،ثانيا قولتلك لو انا اللى ق-تلتله مش هخاف انى اقولك.
رديت: امال مين؟
رد: عاصم الكحلاوى.
افتكرت انو سألنى عليه قبل كدة فاقولتله: الاسم دة انت سألتنى عليه قبل كدة وقولتلك ان بابا كان بيكلمه دايما .
